تاریخ و ادبیات ایران زمین

به آیین اسلام همدوش گشت

چو بر اوج ارشاد و دانش رسید

یکی همچو رازی به خود پرورید

****************************
چو خواهی که نامت بود جاودان

مکن نام نیک بزرگان نهان

همین نقش برخوان پس از عهد خویش

که دیدی پس از عهد شاهان پیش

همین کام و ناز و طرب داشتند

بآخر برفتند و بگذاشتند

یکی نام نیکو ببرداز جهان

یکی رسم بد ماند ازو جاودان

***************************************

من به غربت رفتم و دیدم مانند وطن نیست

به غم خوردن در این عالم کسی مانند من نیست

عزیزانم عزیزانم اگر سیر و شکر غربت بنوشم

به خدا مانند گدایی وطن نیست

*******************************

به طور حتم هیچ جای دنیا مانند ایران نیست

پس تنها ایران

 

به شعر حافظ شیرازی می رقصند و می نازند

سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی