زورخانه و نفس مردانگی
زورخانه، مکان مقدس زورمندشدن، مکان آلایش دادن روح، مکان از خودگذشتگی و رسیدن به معرفت جان جانان است. سنت های دیرینه در ریاضت پهلوانی و در مراسم آئین استادی و شاگردی در زورخانه نقش می بندد. زورخانه مکان افتادگی، فروتنی و شکسته نفسی است، سردر کوتاه، خمیدگی و افتادگی برای فرود به مکانی که مقدس است. آیا می توان زورخانه را محل مخفی کاری و پنهان سازی از چشم دشمنان دانست؟
خودساختن و خودبودن دور از نگاه اجانب که چشم بر خاک و وطن داشتند. با آگاهی از موقعیت تاریخی که کشورگشایی و هجوم به دیگر کشورها یک سنت بود، زورخانه محلی بود برای ساختن خود، محلی برای دیانت و تحمل تمرینات سخت. زورخانه را محلی برای دوباره آموختن و دوباره بازسازی نفس می دانند. از گرز، کباده و میل، سپر و کمان گرفته تا بدنسازی در این مکان تمرین می شد. امروز زورخانه همراه با سرود و نوای همسرایان، با طبل و سنج و کلام خدا، انسانها را به دنیای خودسازی می برد. تذهیب روح در زورخانه های اصیل که یادآور پوریای ولی و جهان پهلوان تختی است، چون یک میراث معنوی هنوز برای ما باقی است و آن را در سینه تاریخ تا امروز حفظ کرده ایم و خواهیم نمود.
ورزش باستانی و زورخانه به نوعی به تاریخ ما گره خورده است، از درون ادبیات اساطیری ما می توان به آن نگریست. از منظر بزرگترین منظومه تاریخی یعنی شاهنامه. از رزم های به یادماندنی دوران شکوه و پهلوانی ایران زمین. می توان با تکیه بر افسانه سازان پهلوانی شاهنامه، از رستم تا سیاووش به عمق و پهنای تاریخ حماسی ایران پی برد. گرایش روزافزون مردم ما به رفتار و کردار نیاکان خود گاه هیجان انگیز و مباهات برانگیز است. شاید بتوان از ریشه یابی تاریخی ادبیات حماسی شاهنامه به دستاوردهای تازه ای از ورزش و مقام پهلوانی رسید. اصالت تاریخی ما حکم می کند تا این رشته های ورزشی را همیشه گرامی بشماریم.
خودساختن و خودبودن دور از نگاه اجانب که چشم بر خاک و وطن داشتند. با آگاهی از موقعیت تاریخی که کشورگشایی و هجوم به دیگر کشورها یک سنت بود، زورخانه محلی بود برای ساختن خود، محلی برای دیانت و تحمل تمرینات سخت. زورخانه را محلی برای دوباره آموختن و دوباره بازسازی نفس می دانند. از گرز، کباده و میل، سپر و کمان گرفته تا بدنسازی در این مکان تمرین می شد. امروز زورخانه همراه با سرود و نوای همسرایان، با طبل و سنج و کلام خدا، انسانها را به دنیای خودسازی می برد. تذهیب روح در زورخانه های اصیل که یادآور پوریای ولی و جهان پهلوان تختی است، چون یک میراث معنوی هنوز برای ما باقی است و آن را در سینه تاریخ تا امروز حفظ کرده ایم و خواهیم نمود.
ورزش باستانی و زورخانه به نوعی به تاریخ ما گره خورده است، از درون ادبیات اساطیری ما می توان به آن نگریست. از منظر بزرگترین منظومه تاریخی یعنی شاهنامه. از رزم های به یادماندنی دوران شکوه و پهلوانی ایران زمین. می توان با تکیه بر افسانه سازان پهلوانی شاهنامه، از رستم تا سیاووش به عمق و پهنای تاریخ حماسی ایران پی برد. گرایش روزافزون مردم ما به رفتار و کردار نیاکان خود گاه هیجان انگیز و مباهات برانگیز است. شاید بتوان از ریشه یابی تاریخی ادبیات حماسی شاهنامه به دستاوردهای تازه ای از ورزش و مقام پهلوانی رسید. اصالت تاریخی ما حکم می کند تا این رشته های ورزشی را همیشه گرامی بشماریم.